حُریّت
بسم الله
یکی از بدترین اپیدمی‌هایی که در قشر حزب‌اللهی، طی سی سال گذشته رشد داده شده (بغیر از دوران هشت ساله جنگ که پای جان در میان بوده)، دایره تنگ گردش نخبگان و مدیران از یک طرف و رواج یافتن #نخبه_جازنی و #مدیر_جازنی به جای نخبه‌پروری و مدیرپروری ست.
وقتی فارغ‌التحصیل مومن؛ کارشناسی ارشد مدیریت رسانه از دانشگاه تهران؛ نخبه ای با رتبه ۱۱، برای کار اقدام میکنه و به هرکدوم ازین سازمانها و ارگانها مراجعه میکنه، بهش پیشنهاد حقوق تقریبی ۵۰۰ هزار تومن بشه و از طرفی آقایون و خانمهای دیگه به خاطر رابطه، اخوی و ابوی، با دیپلم و فوق دیپلم و نهایتاً لیسانس، اونهم در حین تحصیل، سکاندار بخشهای مدیریت فرهنگی کشور میشن چه انتظاری میشه داشت؟!!!
الزاماً اینکه شما گرافیست و طراح خوب، مجری خوش‌بیان، آدم خوش چهره‌ای باشی دلیل نمیشه که سکان برنامه ریزی و مدیریت فرهنگی در دستانت قرار بگیره. برای مدیریت هرچیزی شما به دانش آکادمیک پایه احتیاج داری....
از جمله‌های مشهور رهبری درباره شهید طهرانی مقدم این هست که گفتن: “ایشان به طور طبیعی مدیر بود”. اما باید در تکمیل صحبتهای ایشون گفت که ایشون فارغ‌التحصیل مهندسی صنایع بود. یعنی دانش آکادمیک پایه، برای کنترل پروژه‌های مختلف و کار با گروه‌های مختلف مهندسی رو داشت.
در حوزه فرهنگ نادیده انگاشتن دانش پایه و رواج مدیریت‌های رابطه‌ای، در نهایت نتیجه اش همین میشه که اشتباهات فاحش یکی پس از دیگری اتفاق میفته ولی کسی بازخواست هم نمیشه. همین میشه که گروهی دیروز برای ترویج حجاب، عکاسی از مانکن‌های چادری رو راه می‌اندازن و نادانسته زیبا به نظر رسیدن و دلبرانه بودن رو اشاعه میدن (که منجر به مهاجرت معکوس جامعه چادری به سمت چادری‌های دکولته شدن) و امروز گروهی بی مهابا به سمت افراد پرحاشیه برای ساخت موزیک رپ میرن و "هنوز پا از پا برنداشته، لقب حر جدید انقلاب اسلامی رو بهش میدن."
نزدیک به نه سال هست که با موسیقی رپ آشنایی دارم. به صورت خاص کارهای یاسر، هیچکس، آرمین، امیر تتلو، حمید صفت و … رو دنبال کردم و روی تکستهای مختلف آقایون فکر کردم:
همین داداشیا دوشیدنت#لباسو کندنو تو رو پوشیدنت
قسمت، خواهر، مادر، باور، ناموس، آخر، بی‌ناموس، با هر …
کی از پشت لباستو میبنده#با همه خشکه واسه تو میخنده
جوونای ژاپنی#کره خر و پیچیدن# با یه فرمول کل شهرو پیچ میدن
و …
تاکید موکد میکنم، این آقایون زیر زمینی به شدت با استعداد هستند. به صورت وحشتناکی با استعدادن. اما این تکستِ بیمار موسیقی رپ هست که معلوم نیست باید باهاش چه برخوردی کرد.
یکی از تواناترین آقایون موسیقی زیر زمینی، امیرحسین مقصودلو، معروف به امیر تتلو هست. ایشون چند وقت که با تمام توان در تلاش برای کسب مجوز بود. در این مسیر هم ناموفق بود. دوستان هم رفتن به صورت غیرقانونی (بدون اطلاع ارشاد) و با رابطه براش کلیپ ساختن. من کاری به این دورزدنهای غیرقانونی ندارم که در شأن جامعه حزب‌اللهی نیست. اما صحبتم این هست که این آقا هیچ کدوم از تکستهای پیشین خودش رو تقبیح نکرده. حالا اگر فرض رو بر این بگیریم که ایشون برای کسب مجوز ناموفق باشه و مثل هوای بهاری (روحیه قاطبه هنرمندان) دور روز دیگه حالش عوض بشه، و بازگشت بکنه به سیستم قبلیش، چه باید کرد؟ آیا حزب الله فرصت آزمون و خطا و سرمایه‌گذاری نامطمئن دیگری رو داره؟ مسئولیت عواقب ماجرا بر دوش چه کسی خواهد بود؟
.
.
+ پی نوشت:
کاش جوگیر نباشیم و جوگیرانه با هر اتفاقی برخورد نکنیم.
کاش محض رضای حضرت باری تعالی یه مقدار جلو تر از نوک بینی مون رو هم ببینیم و یه کم فقط یه کم به عواقبش فکر کنیم
#ومن_الله_التوفیق