نامه‌ی نهم

"هو المحبوب"

دانستم که در این نبرد تن به تن، اگر تنهایت بگذارم زانو خم می‌کنی.

دانستم و ایستادم مقابلت، که اگر تیری آمد به من بخورد....... که خورد...... شاید هزار مرتبه...... هزار هزار هزار مرتبه........

و چه دردی دارد بی‌صاحب! تکه تک ه ت ک ه ام کرد......

فدای سرت جان دلم!

حالا؛ که خدای تو و همه‌چیزِ من....... جز تو غریبِ آشنا، همه را از من گرفته ‌است،  بیا و تکه‌های مرا از زمین بردار..........

بیا و فوت‌شان کن و خاک‌ش را ببر........ که زود است برای زمین‌خوردن..........